Boxtel: Tour de Frans toren Banisveld

Vanaf de uitkijktoren nabij Lennisheuvel (Boxtel) heb je een prachtig uitzicht over het landschap. Speur de lucht af naar roofvogels als de buizerd, torenvalk of boomvalk. Je kunt vanuit de hoogte ook duidelijk het verschil zien tussen de oude (vuilnis)belt en de afgegraven landbouwgrond.

Opening Tour de Frans toren op het Banisveld

Beelden van de bouw van de "Tour de Frans" toren op het Banisveld.

De oude houten uitkijktoren is in 2016 uit veiligheidsoverwegingen gesloten. Frans Kapteijns, sinds zijn pensionering vrijwillig Boswachter bij Natuurmonumenten, kreeg bij zijn afscheid cadeau een nieuwe toren aangeboden. De toren, met als naam "Tour de Frans", is een ode aan Frans Kapteijns, die veel voor de natuur heeft gedaan, met name de natuur in het gebied van de Kampina.

Steencirkel
Je ziet het verschil tussen de belt en het afgegraven landbouwgrond, zeker als je naar de begroeiing kijkt. De stenen cirkel in het veld is is als symbool neergelegd door de Duurzame Driehoek, een samenwerkingsverband van onder andere gemeenten en de provincie. Hiermee wilden de Driehoek aandacht vragen bij gemeenten voor natuur en milieu. Ook de lindeboom die hier staat, is om deze reden geplant.

Dankzij Europa
Een leuk weetje over de bouw van de toren. Natuurmonumenten heeft de uitkijktoren kunnen bouwen mede dankzij financiering vanuit Europa (Interreg). Het was een fifty-fifty financiering. Eén bijzondere voorwaarde was dat dit project gekoppeld werd aan een zelfde soort project elders in Europa. Dat werd een uitkijkpunt in de Belgische streek Hagelanden.

Bereikbaarheid
Er is een klein parkeerplaatsje aanwezig op de hoek van de Brinksdijk en de Koevoortseweg. Vanaf hier is het ongeveer anderhalve kilometer lopen naar de toren.

Afferden: Uitkijktoren

Op Hemelvaart 2 juni 2011 werd de uitkijktoren in het Limburgse Afferden geopend. Op die dag werd de nieuwe uitkijktoren officieel door de gemeente Bergen overgedragen aan Staatsbosbeheer. De toren is vervaardigd in opdracht van de Dorpsraad van Afferden. Het ontwerp en de bouw is gerealiseerd door Molenbouwer Beijk & Zn. te Afferden.

Precies op deze plek stond vroeger ook een toren, echter met een geheel andere functie namelijk een brandtoren. De fundamenten hiervan zijn nog duidelijk in het zand te zien. Omdat dit het hoogste punt in de Maasduinen is heeft de Dorpsraad in overleg met SBB wederom voor deze locatie gekozen. Eenmaal boven op de toren ontvouwt zich een panorama dat z’n weerga niet kent.

De Uitkijktoren van Afferden is 365 dagen per jaar te bezoeken en de entree is geheel gratis!

Arendonk: Vogelkijkhut 'de Vogelaar'

Het Goorken in het Belgische Arendonk is een groene diamant aan de Kempense kroon en ligt in de vallei van de riviertje Wamp. In dit moerassig gebied vind je zowel laagveen, heide en rietlanden als open water en langs sloten, wilgen- en gagelstruiken, en grote hoeveelheden springbalsemien. Verschillende dieren vinden er een veilig nest, zoals de zeldzame en prachtige vlinder heideblauwtje. Het bruist er van leven! De ideale plek om van de rust te genieten als wandelaar en vogels te spotten.

Vogelkijkhut 'de Vogelaar'

Samen met de Lokkerse Dammen en de Rode Del maakte het Goorken ooit deel uit van een grensoverschrijdend moerasgebied in de Vallei van de Wamp. De naam is dan ook heel toepasselijk: ‘goor’ betekent ‘moerassig beekdal’.

Flora
Door het rechttrekken van de beekje de Wamp daalde het waterpeil waardoor het moerassige Goorken verlandde. Door kappingen ontstonden open waterpartijen en de oevers werden geplagd. Vandaag groeien er massa’s zonnedauw en zowel struikheide als dopheide steekt de kop op.

Het samenspel tussen zuur, Kempens grondwater en kalkrijk kanaalwater geeft het Goorken een uitzonderlijk hoge natuurwaarde. Grondwater, met voedselrijk water van de Maas, verrijkt de van nature ijzerrijke en voedselarme Kempense bodem. Deze plaatsen verruigen met planten als riet, harig wilgeroosje en koninginnekruid. Op de overgangen tussen het voedselarme en voedselrijke water ontstond trilveen met draadzegge en kleine egelskop.

Fauna
Dieren zoals de groene kikker, de bandheidelibel, de alpenwatersalamander, de grote modderkruiper (een langgerekte spoelvormige vis), de Meerkoet, Dodaars, de blauwborst en de zeldzame waterspitsmuis voelen zich hier in hun nopjes. Met wat geluk zie je het heideblauwtje rondfladderen. Deze zeldzame vlinder komt in Vlaanderen enkel in de Kempen voor en heeft vochtige tot droge heide nodig om haar eitjes op af te zetten. Gallowayrunderen en paarden zorgen voor een natuurlijke begrazing van het Goorken.

Het moeras in het Goorken

Folder: Download een folder met kaart van Goorken  (pdf-document - 407kB)

Op de E34 'Antwerpen-Eindhoven' neem je afrit 26 (Retie). Volg de Nautoauto8 richting Arendonk. 300 meter vóór de kerk sla je rechts in de Hovestraat. Deze straat wordt na een tijdje de Wippelberg. Neem in de Wippelberg de tweede straat links (Asselbergen) en hou rechts aan. Neem vervolgens de eerste straat links, de Vogelaar. Hier staat een infobord over Goorken, waar je de wandeling kan starten.

De troeven
-Wandelparadijs
-Vogels spotten
-gallowayrunderen grazen in het gebied
-Picknicktafels
-Uitkijktoren

Locatie Kijkhut 'de Vogelaar'

Arendonk: Uitkijktoren aan Vallei van de Wamp

Aan de Asselbergen ten oosten van het Belgische Arendonk staat aan het beekje de Wamp een uitkijktoren die uitzicht zou moeten bieden over natuurgebied Lokkerse Dammen, dat deel uitmaakt van de Vallei van de Wamp, een moerassig gebied met laagveen, heide en rietlanden als open water en langs sloten, wilgen- en gagelstruiken, en grote hoeveelheden springbalsemien. Verschillende dieren vinden er een veilig nest, zoals de zeldzame en prachtige vlinder heideblauwtje. Het bruist er van leven! De ideale plek om van de rust te genieten als wandelaar en vogels te spotten.

De 'uitzichttoren zonder uitzicht' aan de Asselbergen in Arendonk.

Samen met de Lokkerse Dammen en de Rode Del maakte het Goorken ooit deel uit van een grensoverschrijdend moerasgebied in de Vallei van de Wamp. De naam is dan ook heel toepasselijk: ‘goor’ betekent ‘moerassig beekdal’.

Kijktoren
Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) plaatste in 2007 aan de westzijde van de Asselbergen, dicht bij het informatiebord langs het riviertje de Wamp, een twaalf meter hoge uitkijktoren. De kijktoren wordt in Arendonk een blunder genoemd. Het is echter een 'uitzichttoren zonder uitzicht', omdat de omstaande bomen hoger zijn dan de toren zelf. Natuurlijk heb je vanuit de toren wel uitzicht, maar men zag de toren liever in het moerasgebied staan, dat zal het zijn.

Flora
Door het rechttrekken van de beekje de Wamp daalde het waterpeil waardoor het moerassige Goorken verlandde. Door kappingen ontstonden open waterpartijen en de oevers werden geplagd. Vandaag groeien er massa’s zonnedauw en zowel struikheide als dopheide steekt de kop op.

Het samenspel tussen zuur, Kempens grondwater en kalkrijk kanaalwater geeft het Goorken een uitzonderlijk hoge natuurwaarde. Grondwater, met voedselrijk water van de Maas, verrijkt de van nature ijzerrijke en voedselarme Kempense bodem. Deze plaatsen verruigen met planten als riet, harig wilgeroosje en koninginnekruid. Op de overgangen tussen het voedselarme en voedselrijke water ontstond trilveen met draadzegge en kleine egelskop.

Het moeras in het Goorken

Kaart Vallei van de Wamp met de Lokkerse Dammen en Goorke

De troeven
-Wandelparadijs
-Vogels spotten
-gallowayrunderen grazen in het gebied
-Picknicktafels
-Uitkijktoren

Locatie 'uitzichttoren zonder uitzicht' aan de Asselbergen in Arendonk

Averbode: Vogelkijkhut Munninckxgoor

Aan het vertrek van één van mijn gebruikelijke wandelroutes door Averbode bos en heide heeft Natuurpunt een nieuwe vogelkijkhut gebouwd. Deze hut bevindt zich vlakbij de parking aan de Turnhoutsebaan, de verbinding tussen Diest en Veerle-Laakdal, en is zowat in het midden gelegen tussen de abdij van Averbode en de zandberg van Tessenderlo (Gerhagen).

Vogelkijkhut Averbode aan de Turnhoutsebaan van Averbode
 

De drie kijkgaten zijn gericht op het Munninckxgoor, één van de herstelde historische vennen in het wandelgebied. Op de blog van Averbode bos en heide wordt dit ven een 'ware vogelmagneet' genoemd. Zo werden er vorig jaar lepelaars en steltkluten gespot. Tijdens mijn wandelingen heb ik helaas nog niet veel leven rond dit ven gespot. Wat verderop heb ik wel een keer een blitse ontmoeting gehad met een opvliegende klapekster en dat was heel bijzonder.

De locatie van de kijkhut met uitzicht op het Munninckxgoor

De locatie van de vogelkijkhut in Averbode aan de Turnhoutsebaan van Averbode

Bakel: Vogelkijkwand Stippelberg

De vogelkijkwand bij golfbaan Stippelberg aan de Hooizak in Bakel was gisteren amper officieel onthuld, of de kleine zwaan en geoorde fuut werden al gespot.

Die zijn lang weggeweest maar zijn er weer, nu dit gebied langzamerhand wordt 'teruggegeven' aan de natuur. De vogelwerkgroep doet hier vogeltellingen, het publiek kan de vogels bekijken zonder hen te storen.

Bergeijk: Maaij-Liskes

In de jaren 50 van de vorige eeuw werd de Dommel rechtgetrokken, om de waterafvoer te versnellen en zo landbouw mogelijk te maken tot tegen de rivieroever. Het volledige gebied droogde hierdoor uit zodat de moerassige kern van het Hageven veel kleiner werd. Deze foute ingreep uit vroeger tijden is nu gedeeltelijk hersteld. In 2008 werden 10 meanders uitgegraven.

De Maaij-Liskes is Bergeijk is een voormalig viskweekvijver. Wie even niet oplet, loopt zo bij de Belgen binnen. Maar we komen juist voor de ruime en rustieke achtertuin van de gemeente Bergeijk waar je kunt wandelen tot je een ons weegt.

De (kweek)vijvers zijn een verhaal apart. Het zijn er liefst dertien, zoals de Beeken, de Pastoorsweijer en de Liskes, met elkaar verbonden door de Beekloop. Dwars door de vijvers lopen dammetjes waar je overheen mag lopen. Hier werden vroeger karpers en waterlelies gekweekt. De voormalige vijvers zijn omringd door moeras, broekbos en wuivende rietpluimen. Vers water wordt aangevoerd via de Belgische vloeiweiden van Lommel en de Beekloop. Hoog uitlopende bomen zorgen voor beschutting, waar eindeloos veel vogels minstens zo genieten als de eenzame wandelaar. Het gebied, in 992 aangekocht door Natuurmonumenten, is superstil en adembenemend. Je hoort alleen ruisend struweel en vogelgeluiden. Een nietsvermoedende bezoeker, die roerloos met zijn vogelkijker de waterplassen aftuurt, schrikt zich dan ook bijna een ongeluk, als we hem over een tapijt van gras van achter naderen en groeten.

In de Liskes is enkele jaren geleden een kijkhut gebouwd waar iedereen hoopt een glimp van de ijsvogel, het woudaapje of de roerdomp op te vangen. Of van een van de andere vijftig soorten die zijn gespot. Geen wonder dat het gebied voor watervogels een paradijselijke broedplaats is; de vijvers barsten van het voedsel. Toch wordt er over het algemeen niet meer gevist, laat staan dat er nog vis wordt gekweekt. De natuur heeft een nieuwe kans gekregen. Alleen bij de wat jongere visvijvers aan het begin van de tocht mogen hengelaars van Ons Vermaak proberen een grote jongen te verschalken.

Vogelsoorten: Aalscholver, Buizerd, Fuut, Goudhaan, IJsvogel, Meerkoet, Krakeend, Kramsvogel, Bergeend, Bergeend, Buizerd, Kokmeeuw, Geelgors, Roodborst, Knobbelzwaan, Rietgors, Grauwe Gans, Koolmees, Grauwe Gans, Kuifeend, Vink en IJsvogel.

Bergeijk-Pelt: De Plateaux

De kijkhut en de hangbrug kom je tegen als je vanaf het startpunt van de gele wandelroute gele wandelroute volgt. Deze route is 7 km lang. Een parkeerplaats vindt u schijn tegen over het pompstation aan de Barrier, de weg van Valkenswaard naar Lommel Barrier, 500 meter voor de grens met België.

Nu eens geen vogelkijkhut of toren, maar een uitkijkplatform. In september 2012 werd door vijf gemeenten- drie aan Nederlandse zijde en twee aan Belgische zijde- een intentieovereenkomst Trans Nationaal Landschap Groote Heide getekend. Groote Heide is een bijzonder grensoverschrijdend project en dito samenwerking. Hiervoor hebben de betrokken partijen onlangs ook een Europese erkenning ontvangen. Daarbij werd ondermeer een nieuw uitkijkplatform en de nieuwe hangbrug over de Dommel gerealiseerd.

Kijkplatvorm op het Nederlandse deel van De Plateaux-Hageven

Grenzen vervagen in De Plateaux-Hageven, een Nederlands-Belgisch natuurgebied. Wandel door bos en over hei, langs vennen en vloeiweiden: een watersysteem van begin 19e eeuw! In de lente vind je er orchideeën, in de herfst kleurt herfsttijloos de weiden paars.

De houten hangbrug over de Dommel op Belgisch grondgebied

Grenzenloze natuur: De Plateaux en Hageven
De Plateaux vormt één geheel met het Belgische natuurgebied Hageven ten zuiden van Valkenswaard en ligt tussen droge zandgronden en het beekdal van de Dommel. Geniet volop van het gevarieerde landschap tijdens één van de vele wandelroutes. Loop over de (cultuur)historische vloeiweiden, wandel door het bos en struin over de wandelpaden tussen heide en vennen door. Zonder er erg in te hebben ben je over de kronkelpaadjes de grens overgestoken en sta je in België.

Video van Omroep Brabant na de opening van het kijkplatvorm/kijkhut

Wat opvalt is de strakke overgang van de verschillende landschappen en natuur. Zo wandel je nog door het bos, dan sta je op de heide en ineens loop je door het natte deel van het Dommeldal. Die snelle verandering van natuur is bijzonder en zorgt voor veel plant- en diersoorten in een relatief klein gebied.

Natuurherstel op grote schaal
De afgelopen jaren is er heel veel aan natuurherstel gedaan. Natuurmonumenten heeft in samenwerking met de Belgische collega Natuurpunt (beheerder van Hageven) veel werk verricht. Bijzondere vennen in het gebied zijn hersteld, de zogenoemde zwakgebufferde vennen. Wandelpaden zijn verlegd en zijn veel leuker gemaakt om over te wandelen. Je wandelt nu veel meer door het gebied. Er is ook een uitkijkpunt bijgekomen, met fraai uitzicht over Plateaux.

Wandelkaart: De Plateaux-Hageven, met 8 routes, 2 vogelkijkhutten en 1 uitkijkpost. (.jpg)

Kijkplatvorm op het Nederlandse deel van De Plateaux-Hageven, België

Locatie van de houten hangbrug over de Dommel op Belgisch grondgebied

Biesbosch: Maltha-Spieringpolder

In de Biesbosch staan twee vogelkijkhutten, de Maltha en Spieringpolder. Nationaal Park De Biesbosch is Ca. 8.000 hectare groot en ligt op de grens van Zuid-Holland en Noord-Brabant en bestaat uit drie delen: Hollandse Biesbosch, Dordtse Biesbosch en Brabantse Biesbosch. De Biesbosch is een doolhof van rivieren en kreken waar het heerlijk kanoën is.

De Biesbosch is het hele jaar toegankelijk. Rolstoelgebruikers kunnen terecht in de bezoekers- en informatiecentra. Ook worden er speciale excursies georganiseerd. Honden zijn welkom, mits aangelijnd.

De vogelkijkhut Maltha ligt aan de Noorderklipweg in Werkendam. Vlakbij de hut is een wildrooster dat vanwege spijlen in de lengterichting een lastig obstakel voor rolstoelgebruikers kan zijn.

Vogelsoorten: Bruine Kiekendief, Cetti's Zanger, Havik, Krooneend, Matkop, Rietgors, Veldleeuwerik, IJsvogel, Nonnetje, Witte Kwikstaart, Buizerd en Grote Zaagbek.

De vogelkijkhut Spieringpolder ligt aan de Bandijk te Werkendam (geen foto). Voor deze hut ligt een klein slikplaatje. Dat is ideaal om steltlopers te zien, zoals kleine plevier, bonte strandloper, goudplevier, grutto en wulp. Andere soorten die u hier kunt aantreffen zijn dodaars, grote en kleine zilverreiger, roerdomp, ijsvogel, lepelaar, aalscholver en diverse soorten eenden.

De vogelkijkhut Maltha, Noorderklipweg, Werkendam


De vogelkijkhut Spieringpolder, Bandijk, Werkendam

Bree België: De Luysen (update)

GrensPark Kempen-Broek is een aaneenschakeling van diverse natuurgebieden op de grens van het Belgische Bree en Bocholt. Langs de middenloop van de Abeek, ligt het natuurgebied Mariahof - De Luysen - Grootbroek en is een 40 ha groot vijvergebied dat het hart van menig vogelliefhebber al sneller deed slaan. Het is het blauwe hart van het GrensPark Kempen~Broek vormt.

Kijkhut 'De IJsvogel' (ondanks de naam, maak je daar een mindere kans als de twee andere kijkhutten).

Wie iets meer tijd heeft en na afloop een kop koffie wil, kiest voor het ontmoetingscentrum van Natuurpunt Mariahof aan het einde Mariahofstraat Bree-Beek. De vijvers van De Luysen en het aanpalende Mariahof zijn de grootste in Kempen~Broek. Nadat de vis- en zwemvijvers in De Luysen in 1996 door Natuurpunt werden aangekocht en samen met de Vlaamse Landmaatschappij en de Afdeling Natuur van het Vlaams Gewest werden heringericht, vormen ze samen met de aanpalende moerassen een waar paradijs voor vogels en vogelliefhebbers. Er zijn twee vogelkijkhutten die je een panoramische blik gunnen op de vijvers en zijn zeldzame bewoners.

Wandel zeker over het nieuwe knuppelpad dat het Mariahof verbindt met de Luysen. Twee kijkhutten bieden je een panoramisch zicht op de vijvers van het natuurgebied. Je volgt een stuk de loop van de Abeek, één van de belangrijkste beken voor het GrensPark Kempen~Broek. Maak een stop aan de Voorste Luysmolen, hier is een gezellige picknickweide ingericht. De route is rolstoel en kinderwagen vriendelijke vanaf de parkeerplaats tot aan de vogelkijkhut.

Kijkhut, de Wielewaal, aan de Luysen (mooie locatie met goed uitzicht).

UPDATE:
Velen hebben het waarschijnlijk reeds gezien. Langs het wandelpad richting Luysen is een nieuwe kijkhut verschenen.

Nieuwe kijkhut, de Roerdomp, met groendak aan de Mariahofvijver (de mooiste met de meeste kans op een IJsvogel en de Roerdomp).

Deze kijkhut vormt het sluitstuk van de grote werkzaamheden aan de Mariahofvijver. De kijkhut kon gemaakt worden in samenwerking met het Regionaal landschap Kempen en Maasland die hiervoor de nodige budgetten kon vrijmaken. Het werk zelf werd door Natuurpunt uitgevoerd. Volgens de bouwers moet deze kijkhut nog minstens 150 jaar de tand des tijds kunnen trotseren, stevig als deze is. Bovendien werd gekozen voor een echt groendak om de integratie met de omgeving nog te verbeteren.

Download: plan Sintmaartensheide (.pdf 670.02 KB) Oude kaart met slechts twee kijkhutten.

Sint-Maartensheide - gele wandeling 7.0km
•Honden zijn welkom, maar moeten wel aan een leiband.
•Twee vogelkijkhutten aanwezig
•Bezoekerscentrum aanwezig
•Horecagelegenheid

Vertrekpunt: Bezoekerscentrum Mariahof
Aan het einde van de Mariahofstraat, 3960 Bree

De kaart met de twee kijkhutten.

Locatie kijkhut 'Roerdomp' aan de Mariahofvijver

Locatie kijkhut 'De Wielewaal'

Locatie kijkhut 'De IJsvogel'

Dessel België: Sas4 uitkijktoren

Uitkijktoren Sas 4, die langs de kruisen van de twee kanalen Bocholt-Herentals, Schoten-Kwaadmechelen, is opgetrokken is 37 meter hoog en heeft 216 trede. De toren is eigendom van de Belgische gemeente Dessel. De locatie werd gekozen op het kanalenkruispunt van beide kanalen. Met de auto is de toren het best te bereiken via de Nieuwedijk, vanuit Dessel-Witgoor.

De Sas4-Toren is 37 meter hoog en geeft een schitterend uitzicht. Bij helder weer kan je ettelijke kilometers ver zien. De toren telt 217 trappen en is makkelijk te betreden. Om ook mindervaliden de kans te geven hiervan te genieten, zijn er webcams op de top geplaatst waarvan de beelden onderaan te bekijken zijn. Ook op de gemeentelijke website www.dessel.be kan je de beelden bekijken. Het geeft je een impressie van wat er bovenop de Sas4-Toren te zien is, maar niets kan tippen aan de realiteit. Dus de 217 treden beklimmen loont zeker en vast de moeite. En de conditie wordt er ook niet slechter van…

In het gebouw onder de toren vind je een gloednieuw bezoekerscentrum waar de gemeente Dessel, NV De Scheepvaart en Sibelco NV gezamenlijk hun verhaal brengen. Dessel stelt zijn troeven voor, met de klemtoon op het groen en de vele mogelijkheden voor het wandel- en fietstoerisme. De Scheepvaart vestigt de aandacht op het belang van het kanalennet, vooral op economisch vlak maar ook voor de recreatie. Sibelco, dat in de streek al sinds de 19e eeuw kwartszand ontgint, belicht de ontginning van dit kwartszand en het belang ervan voor ons dagelijks leven.

Diessens Broek: Kijktoren

Het Diessens Broek ligt tussen Diesen, Biest-Houtakker en Haghorst. Het gebied kent een opmerkelijk uitzicht op weidevogels. In het riet langs het Wilhelminakaanaal, dat het gebied doormidden snijdt, kunt u de Rietzanger aan treffen die veelvuldig zit te zingen.

Uitzicht vanuit de kijktoren over het noordelijke deel van het Diessens Broek

De rivier 'de Reusel' lag er na de kanalisatie in de jaren ‘60 lelijk bij. De beek was rechtgetrokken en haar oude meanders waren dichtgegooid. Gelukkig zorgde ‘natuurontwikkeling’ in 2010 voor een metamorfose.

Buitelende kieviten
Over een oppervlakte van 60 hectare werd de overbemeste bodemlaag afgegraven. Daarbij kwam maar liefst 1 miljoen kubieke meter grond vrij. Sindsdien bepaalt de Reusel zelf haar loop, over een breedte van 100 meter. Voor de natuur prettig: het beekdal was al rijk aan weidevogels, maar nu broeden er nog veel meer. Vanaf de dijk aan het Wilhelminakaanaal heb je er een prachtig zicht op: het is dé weidevogelboulevard van Midden-Brabant. Buitelende vluchten van de kievit zien er schitterend uit. Bovendien kan door deze natuurontwikkeling veel water worden geborgen, waardoor Moergestel droge voeten houdt. Hoger op de dalflanken worden orchideeën verwacht. Het broek wordt een paarse bloemenzee.

Donderdagmiddag 6 oktober 2016, werd de zeven meter hoge uitkijktoren door de burgemeester van Hilvarenbeek officieel geopend zodat natuurliefhebbers nog meer kunnen genieten van de vogeltrek. Op de dag van de officiële opening werden nog vogels gespot zoals; ooievaars, witte reigers, fazanten, een valk, en een rode wouw. De toren is er gekomen dankzij buurtbewoners die het gebied goed kennen er aandacht voor vroeger. Hij draagt de naam van Jac. P. Thijsse, de beroemde natuurvorser die ons de liefde voor de natuur bijbracht. Het leuke is dat basisscholieren hem hebben ontworpen. Als je meer wil weten over Den Hilver of D'n Hilver zoals het ook heet, er is nog geen website. Maar die komt er nog wel volgens Staatsbosbeheer.

Een groot deel van het gebied is overigens niet toegankelijk. Het is kwetsbaar en er wordt een deel van het jaar gebroed, vandaar de toren aan de Kweldijk die altijd te bezoeken is.

Het gebied is zeer geschikt voor vogelaars. Diessens Broek is dé weidevogelboulevard van Midden-Brabant.

Parkeerplaats Bremstraat, Diessen
Oppervlakte: 120 hectare

Dollard: De Kiekkaaste

De Kiekkaaste is de enige buitendijkse vogelkijkhut van Nederland en geeft een goed zicht op de slikvelden van de Dollard, in het noordoosten van de provincie Groningen. Een goede plek om honderden bonte strandlopers te zien, of andere op het slik foeragerende vogels. Soms worden op de kwelders fraters waargenomen.

De hut staat op de kwelders bij Nieuwe Statenzijl. Vanaf Groningen of Winschoten neemt u de A7 richting Nieuweschans. Bij Nieuweschans (afslag 49) gaat u de N968 richting Drieborg op. Bij Drieborg gaat u rechtsaf naar de Kroonpolder en vervolgens gaat u via de Kroonpolder naar de Reiderwolderpolder. In de Reiderwolderpolder gaat u op de t-splitsing rechtsaf naar Nieuwe Statenzijl. De ingang van het wandelpad is naast de sluizen gelegen.

Door de luikjes van deze prachtig gelegen kijkhut zijn de kwelders, kreken en slikken nog beter te zien dan vanaf de dijk. De hut is door rietvelden te bereiken via het Marcelluspad, genoemd naar de Marcellusvloed van 1362. Meestal heeft u laarzen nodig om droog over te komen. Een informatiehutje op de dijk vermeldt de tijden van eb en vloed. Bij harde westenwind in combinatie met vloed kan de hut onbereikbaar zijn.

Op het Marcelluspad en bij de Kiekkaaste zijn honden niet toegestaan, ook niet als ze aangelijnd zijn.

Vogelsoorten: Baardman, Blauwe Kiekendief, Brandgans, Buizerd, Fazant, Kuifeend, Meerkoet, Pimpelmees, Rietgors, Roodborsttapuit, Sperwer, Tureluur en de Wintertaling

Emmen: Kijkhut Bargerveen

In het natuurgebied Bargerveen bij het Zwartemeer is in mei 2007 een betonnen vogelkijkhut geopend. De ingebruik name wordt gezien als afsluiting van een aantal grote herstelprojecten van dit Natura-2000 gebied.

In 2003 is gestart met de aanleg en versterking van kaden aan de noordzijde van het Bargerveen om de waterhuishouding in het natuurreservaat te verbeteren. Tevens zijn er aan de rand van het reservaat twee zogenaamde retentiebekkens (water-verzamelbekkens) aangelegd om in natte perioden tijdelijk 200.000 kubieke meter regenwater te kunnen bergen. Daarnaast zijn informatiepanelen en vier vogelkijkschermen geplaatst. Ook zijn er wandelpaden aangelegd. De vogelkijkhut staat op de grens tussen de twee aangelegde retentiebekkens. De hut is bereikbaar vanaf de parkeerplaats aan de Verlengde Scheperweg/Hoge weg tussen Zwartemeer en Klazienaveen. Voor minder validen is een betonklinkerpad aangelegd vanaf de parkeerplaats.

Kijkhut Bargerveen in vervaardigd uit duurzaam beton

In Drenthe, ten zuidoosten van Emmen ligt het natuurreservaat Bargerveen. Het is een van de grootste aaneengesloten hoogveenrestanten van Nederland en is onderverdeeld in drie gebieden, het Meerstalblok, het Amsterdamse veld en het Schoonebekerveld. Samen goed voor een oppervlakte van ongeveer 2100 hectare.

Het Bargerveen, nabij het Drentse Emmen, is één van de grootste hoogveengebieden van Nederland. Voor zowel de landschapsfotograaf, macrofotograaf en / of de vogelfotograaf een unieke plek om zich uit te leven. Afwisselende landschappen, vogels, planten, veenmossen, vlinders, libellen, insecten, slangen (adders) en orchideeën. Door het vele vocht, krijg je hier ‘s ochtends vaak mist voorgeschoteld, zeker in de windluwe delen.

Watervogels hebben hier de ruimte

Het gebied kenmerkt zich door een grote afwisseling van landschappen. Moeras, grasland, heide, bos en water. Door deze afwisseling aan terreinomstandigheden is er ook een grote rijkdom aan flora en fauna. Er komen meer dan 220 vogelsoorten voor, 25 soorten dagvlinders, meer dan 30 soorten libellen, alle 4 soorten zonnedauw en diverse soorten veenmossen.

Vanuit de vogelkijkhut in het noordelijke gebied kijk je uit over twee waterbekkens, met daarin tal van watervogels. Je kijkt richting het oosten. 's Ochtend levert dat in combinatie met mist sfeervolle plaatjes op. Vanaf de middag staat het licht voor het waarnemen en fotograferen van de meeste soorten echter gunstiger. Toppers zijn hier de grauwe klauwier (lente en zomer) en klapekster (winter).

Interessante soorten binnen het gebied
Vlinders: heideblauwtje, aardbeivlinder en de bruine vuurvlinder
Planten: lavendelheide, veenbes, witte snavelbies, beenbreek en alle soorten zonnedauw
Libellen: noordse witsnuitlibel, noordse glazenmaker
Vogels: grauwe klauwier, blauwe kiekendief, geoorde fuut

De Baardmannetjes, Hans Dorrestijn en Nico de Haan bezochten het Drentse natuurgebied Bargerveen.
Uitzending gemist: Baardmannetjes van Do 22 jun 19:40 • MAX • 35 min

Esbeek / Lage Mierde: Flaestoren - 'De Utrecht'

Het had veel voeten in de aarde gehad voordat de uitkijktoren bij de Flaes in Esbeek, op de grens van de Gemeente Hilvarenbeek en Reusel-De Mierden gerealiseerd werd. De Flaes is een groot natuurven, bij goed vriesweer als er voldoende ijs is gevormd, een geliefde pek voor de doorgewinterde schaatser.

In 2007 kwam de Esbeekse heemkundekring met het idee een oude, Romeinse weg tussen de Flaes en het Goorven in ere te herstellen. Dat plan bleek niet haalbaar, maar onder regie van het Land van de Hilver werd besloten met een toren het landschap te markeren. Aanvankelijk maakte de toren deel uit van de plannen van verzekeraar Fortis om op zijn landgoed een aantal huizen te bouwen. Door het bestuurlijk verzet daartegen werd ook de toren op de lange baan geschoven. Losgeweekt uit het huizenplan komt de toren er nu toch.

Boswachter Frans Kapteijns nam 20 juni 2020 Nederlandse Bloggers en Instagrammers in een natuurwandeling mee naar de Flaestoren.

De toren biedt uitzicht over een deel van Landgoed De Utrecht. De totale kosten bedroeg ongeveer 360.000 euro, waarvan 160.000 euro door de provincie werd gesubsidieerd. Het bedrijfsleven legde twee ton bij. Het ontwerp is opgetrokken uit staal en hout, waaronder tien bomen. Aan staal weegt het gevaarte al 26,5 ton. Om in de toren te komen moet u wel een munt van € 1,- in de automaat werpen, waarna de draaideur opent. Die toegangsbijdrage is een tegemoetkoming van de hoge bouwkosten. Denk er wel om, munten van € 1,- bij te dragen, andere munten werken niet.

Vogelsoorten: Aalscholver, Boomkruiper, Buizerd, Dodaars, Fuut, Grauwe Gans, Grote Zilverreiger, Knobbelzwaan, Koolmees, Kuifeend, Merel, Torenvalk, Vink, Wilde Eend en de Wintertaling.

Goirle: Kijkhut ‘Tapsmoer' op de Regte Heide

De Regte Heide ligt ten zuidwesten van Goirle en ten zuiden van Riel. Het kenmerkende van de Regte Heide, is de dekzandrug van ongeveer 1 km breed, en vormt de waterscheiding tussen de Oude Leij (de bovenloop van de Donge) en de Poppelsche Leij. De overgang van de Regte Heide naar het beekdal van de Oude Leij, het Riels Laag, is nauwelijks verstoord. 'Tapsmoer' is de enige vogelkijkhut in dit gebied. De naam ’t Abts Moer" boven de deur is gewijzigd in Tapsmoer. Een vreemde spelwijziging, want de naam verwees naar: Veen in eigendom van de abt (het hoofd, van het nabijgelegen 'Klooster Nieuwkerk'. De hut is gebouwd door leerlingen van het plaatselijke ROC. Het geeft uitzicht over het dal van de Oude Lei.

Vogelkijkhut Tapsmoer (voorheen ’t Abts moer) aan het Riels Laag

Natuurgebied De Regte Heide is een gevarieerd landschap met natte en droge heide velden, een onaangetast beekdal met vogel rijke, geheimzinnige bossen, cultuurhistorische landgoederen met statige lanen en 6 Keltische grafheuvels die centraal op het reservaat staan. Kortom, een bezoeker wordt getrakteerd op een brok geschiedenis en prachtige vergezichten op het uitgestrekte landschap. Er zijn verschillende wandelroutes uitgezet door de beheerder en eigenaar Stichting Het Noordbrabants Landschap die vanuit drie verschillende parkeerplaatsen starten. De parkeerplaatsen zijn tevens voorzien van een informatiepaneel.

Over een lengte van 3 km grenst dit dal direct aan de Regte Heide, wat een, voor Brabantse begrippen, spectaculair hoogteverschil oplevert. Het betreft hier een zeer zeldzame overgang van hoge, droge en voedselarme heide naar laag, nat en voedselrijk beekdal. Door ontginning, ruilverkaveling en landinrichting zijn dergelijke gradiënten of natuurlijke overgangen nog maar op enkele plaatsen in Nederland aanwezig. U kunt hier veld- en boomleeuweriken zien, roodborsttapuiten en 's winters heeft u kans op klapekster.

De vogelkijkhut
De vogelkijkhut kan een aangenaam pauzemoment in een wandeling zijn. De vogelkijkhut ligt in het Riels Laag en is o.a. te bereiken via de korte (gele) wandeling vanaf het Riels Hoefke. De hut biedt een prachtig uitzicht over de uitgestrekte vlakte van het dal van de Oude Leij. De vogels die je hier kunt bewonderen, wisselen door het jaar heen. In het vroege voorjaar zie je er baltsende kieviten en grutto's, maar bijvoorbeeld ook de slobeend en zomertaling. In de nazomer strijken er allerlei doortrekkers neer, die wel weken in het gebied kunnen blijven hangen: lepelaar, kleine zilverreiger en aalscholver bijvoorbeeld.

Bereikbaarheid:
Het Riels Hoefke is te bereiken vanuit Riel. Volg de Alphenseweg tot de kruising met het fietspad `Bels Lijntje'. Ga ter hoogte van de Looienhoek via de Akkerweg naar de Oude Tilburgsebaan. Volg vanuit de kom van Riel de bordjes `Regte Heide'. Het gemakkelijkst bereikt u de heide via de ingang aan de Rielse Dijk. Een andere mogelijkheid is via de Tweede Dijk, te bereiken vanaf het industrieterrein van Goirle.

De Regte Heide verdient het predicaat wondermooie natuur, jammer dat de kijkhut nog zo ver van het water van de Leij af ligt. Met een aan de zijkanten afgeschermd looppad had de kijkhut veel dichter bij het water kunnen staan. Het zicht vanuit de kijkhut levert niet veel meer kijkwaarde als vanaf het pad er langs.

Vogelsoorten: Buizerd, Grauwe Gans, Groenling, Grote Bonte Specht, Grote Canadese Gans, Grote Zilverreiger, Holenduif, Kievit, Klapekster, Knobbelzwaan, Meerkoet, Nijlgans, Pimpelmees, Roodborst, Spreeuw, Veldleeuwerik, Wilde Eend, Winterkoning en Zanglijster.

Vanaf parkeerplaats aan 'Het Riels Hoefke'

Graauw: Land van Saeftinghe

De uitkijkhut van het Verdronken Land van Saeftinghe geeft een prachtig uitzicht over de Tweede Platte plaat aan de Ooster Schelde in de zuid-west hoek van de provincie Zeeland, nabij Graauw.

Saeftinghe heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Monniken legden er in de elfde eeuw de eerste dijken aan om land uit zee te winnen. Ooit telde het gebied zes dorpen. Maar tijdens de Allerheiligenvloed van 1570 werd Saeftinghe in één keer verzwolgen. Pogingen om het gebied opnieuw in te polderen bleken weinig succesvol: keer op keer nam de Schelde het gebied terug in.

Nu is het met zijn 3.500 hectare het grootste brakwaterschor van Noordwest-Europa. In de wintermaanden verblijven hier meer dan 150 000 ganzen, eenden en andere watervogels! Snel opkomende vloed en plots opduikende zeemist maken dat het gebied niet ongevaarlijk is voor wandelaars. Grote delen ervan zijn dan ook enkel onder leiding van een gids te bezoeken. Vlak bij het bezoekerscentrum start een toegankelijk vlonderpad en is er een uitkijkpost om grenzeloos te genieten van vogels, planten en het imposante landschap.

Hilvarenbeek: Rovertse Heide

Op de Rovertsche Heide, voor een deel gelegen in Hilvarenbeek en een deel in de Goirle is een vogelkijkscherm opgericht.

Kijkwand Rovertse Heide - Groot Ven, Hilvarenbeek

Kijkwand Rovertse Heide - Groot Ven, Hilvarenbeek

 

Rovertsche Heide is een groot (470ha) aaneengesloten natuurgebied bestaande uit bos en heide. In het gebied liggen stuifzanden met opvallende hoogte verschillen. Verder is het gebied befaamd om de stilte en de rust, daarom broeden er vogelsoorten als de havik, buizerd, boomvalk, sperwer en zelfs nachtzwaluw. Het beheer is in handen van Brabants Landschap.

Vogelsoorten: Boomklever, Boomkruiper, Buizerd, Grauwe Gans, Grote Bonte Specht, Grote Zilverreiger, Koolmees, Kramsvogel, Kuifmees, Matkop, Nijlgans, Pimpelmees, Roodborst, Sijs, Torenvalk, Wilde Eend en Zwarte Specht.

Rovertse Heide - Groot Ven, Hilvarenbeek

Hijken: Vogelkijkhut Diependal

Vogelkijkhut Diependal ligt op het Drentse heide en vennengebied. Het bijzondere aan deze kijkhut Diependal in het Drentse dorpje Hijken is dat de toegang via een ondergrondse gang gaat. Zo komt u midden in het gebied, zonder iets te verstoren. Vanuit de hut heeft u mooi uitzicht over de vloeivelden.

Het vogelparadijs Diependal was het voormalig vloeiven van de AVEBE aardappelmeelfabriek Oranje. Het natte gedeelte is niet alleen een trekpleister voor vogels, maar ook voor slangen en amfibieën.

Het voormalig vloeimeer van de aardappelmeelfabriek is door de jaren heen een trekpleister geweest voor Steltlopers. Na de sluiting van de fabriek is de afvoer van de eiwitrijk water gestopt en het aantal vogels kleiner geworden. Desondanks is er nog een groot aantal vogels dat hier broedt en verblijft. Alle soorten Futen van Nederland zijn hier te spotten. In het hart van het reservaat is er een vogelkijkhut via een tunnel van 162 meter te bereiken is.

Vogelsoorten: Brandgans, Brilduiker, Dodaars, Goudhaan, Grote Zilverreiger, Havik, Kievit, Knobbelzwaan, Kolgans, Kuifeend, Meerkoet, Roodhalsfuut, Slobeend, Toendrarietgans, Vink en de Waterpieper.

Op de N371 tussen Hoogersmilde en Assen, neemt u de afslag Oranje. In de bebouwde kom is een afslag naar links. Bij deze afslag staat een bordje met een verwijzing naar de hut. Rijd deze weg uit tot het einde. De laatste 800 meter doet u te voet.

Kinrooi België: Vogelkijkhut Zig

Zig en Goort ligt tussen Kinrooi en Molenbeersel. Laat je verrassen door het afwisselende landschap tussen Abeek en Lossing. Bosjes, weilanden en akkers, laagveenmoerassen, maar vooral 17 ha vijvers met rietkanten en moeraszones maken dit gebied uitermate aantrekkelijk. De Zig was ooit onderdeel van een uitgestrekt moerasgebied langs de Belgisch-Nederlandse grens.

Limburgs Landschap, de Vlaamse Landmaatschappij en de gemeente Kinrooi hebben met gebundelde krachten het vijvergebied tussen Abeek en Lossing in ere hersteld nadat het in de jaren ’50 van de vorige eeuw was drooggelegd en beplant met populieren. Vanuit de nieuwe vogelkijkhut aan de rand van het gebied maak je kans om één van de bewoners zoals waterral, blauwborst, sprinkhaanrietzanger of, in de toekomst, visarend, roerdomp en woudaapje te ontdekken. Maar ook voor libellen zoals de smaragdlibel en de metaalglanslibel is de Zig een waar paradijs.

Vanaf de parkeerplaats aan de Doorslagstraat te Molenbeersel (Kinrooi) begint de wandelroute. Wie de kortste en de directste route wil volgen parkeert z'n auto aan de N762 (van Molenbeersel naar Kinrooi), bij of in de buurt van 't Vita-Mientje aan de Weertersteenweg 320 langs de N762. Vandaar wandelt u een klein stukje zuidwaarts richting Kinrooi, en sla rechts af over het pad voorbij de brug.

Lauwersmeer: Jaap Deensgat

De vogelkijkhut aan het Jaap Deensgat van het Lauwersmeer heeft een afgeschermd looppad, weerszijde geflankeerd door rietwanden. Zo kan men ongestoord de kijkhut bereiken. De polder is niet toegankelijk voor publiek, maar vanaf de ventweg tussen Lauwersoog en Anjum is de polder goed te overzien en verstoort u de vogels niet.

De kijkhut heeft een afgeschermd looppad

Bij het horen van de naam Lauwersmeer, de wildernis op de grens van Groningen en Friesland, beginnen vogelkenners al te watertanden. In dit gebied van water en eilandjes en ruige graslanden broeden ruim honderd vogelsoorten en overwinteren elk jaar tienduizenden ganzen.

In de Bantpolder, onderdeel van het Lauwersmeergebied, overwinteren duizenden kol-, grauwe en brandganzen. In het voorjaar broeden hier grutto en tureluur. Vorig jaar broedde er zelfs een zeearend.

Ook een fijne plek om vogels te spotten is de populaire vogelkijkhut bij het Jaap Deensgat waar soms honderden lepelaars ‘lepelen’ naar kleine visjes. Porseleinhoen, roerdomp en allerlei trekvogels en dwaalgasten worden hier gezien.

In de omliggende rietlanden kunt u karekieten, rietzangers en rietgorzen verwachten.

Lommel-Sahara: uitkijktoren De Reus van Bosland

De Lommelse Sahara is een zand- en duinlandschap met een grootte van 193 hectare in de Belgische gemeente Lommel. In het midden ligt een meer en rondom vindt men naaldbossen. Dit landschap behoort tot het Regionaal Landschap de Lage Kempen. De Lommelse Sahara is gelegen in de onmiddellijke omgeving van het Kempisch kanaal waarover de voetgangersbrug een poort tot dit zanderig gebied vormt.

De Saharatoren wordt ook "De Reus van Bosland" genoemd.

Dit natuurgebied met vele mogelijkheden tot wandelen en fietsen is ontstaan door menselijke activiteiten. Zo ontstond het meer door zandwinning tussen 1920 en 1925 en zorgde de uitwaseming van de vroegere zinkfabriek van Lommel-Werkplaatsen er tussen 1902 en 1940 voor dat alle groene beplanting verdween. Het resultaat was 350 hectare dor landschap bedekt met wit zand.

Om verdere uitdeining te voorkomen, werd na de Tweede Wereldoorlog naaldbebossing aangelegd. Met behulp van hagen van sprokkelhout (zogenaamde 'mutsaards') werd het proces van complete verzanding voorkomen. Hierdoor werd het zandgebied in omvang tot de huidige 193 hectare teruggedrongen. Heden ten dage staat het gebied bekend om de talloze watervogels en de exotische verwilderde zwarte zwanen.

De Lommelse Sahara werd in 2005 uitgeroepen tot één van de "Allermooiste plekjes van Vlaanderen". Voorts vormt de Lommelse Sahara het decor van enkele films waaronder Frits en Freddy en Frits en Franky. Tevens is het gebied geliefd als spellocatie voor de jeugdverenigingen van Lommel-centrum, die hun lokalen hebben in de Nieuwe Kopen, op enkele honderden meters van de Sahara. Deze verenigingen zijn Scouting St.-Pieter Lommel, Chiro Lommel-centrum, KSA Lommel-centrum en VKSJ Lommel-centrum.

In het najaar van 2014 werd gestart met de bouw van een uitkijktoren. De bouw van een dertig meter hoge uitkijktoren in het Lommelse natuurgebied De Sahara loopt vertraging op. De gemeente had de bouw in april willen aanbesteden, maar is nog steeds bezig met het bestuderen van de offertes van aannemers. De Sahara is een trekpleister voor wandelaars, natuurliefhebbers en andere recreanten. De toren komt er aan een waterplas te staan en krijgt drie platforms binnen gevels van touw. Het bouwwerk gaat volgens de plannen 342.000 euro kosten.



De indrukwekkende constructie beschikt over drie platforms die je een wijde blik op de omgeving bieden. De locatie voor de uitkijktoren, ontworpen door architectenbureau Ateliereen en MaMu architecten, is niet voor niets de Lommelse Sahara. Een indrukwekkend stukje natuur en één van de belangrijke hotspots in onze stad. Voor een optimale bereikbaarheid sluit de locatie van de toren aan op de bestaande wandel-, fiets- en menroutes.

De inspiratie voor de look van de uitkijktoren haalden de ontwerpers uit het glooiende lijnenspel van de zandduinen in de Sahara. Dit lijnenspel heeft geleid tot een opmerkelijke materiaalkeuze voor de gevel: touw. Ruim 3,5 kilometer in totaal. Touw heeft een natuurlijke kleur en uitstraling, maar is tegelijk soepel en relatief zwaar, waardoor het zal gaan doorhangen. Door het afwisselend strak en los om de toren te wikkelen ontstaan de kenmerkende lijnen van de Sahara. Bij het beklimmen van de trap kijkt de bezoeker tussen de touwen door naar het landschap.

Liempde: kijktoren 't Meulke'

In het stroomgebied van de Dommel nabij Liepde staat een piramidevormige kijktoren met het zicht over het water van het Dommeldal. Verder heeft u een weids uitzicht over de weilanden met hier en daar wat boompartijen. Het gebied ligt in de buurt van de benedenloop van de Dommel. Vanuit het struikgewas kunt u zwartkoppen en tjiftjaffen horen zingen. Het beheer is in handen van Het Brabants Landschap.

Kijktoren 't Meulke in Liempde

De uitkijktoren ’t Meulke heeft veel wat weg van de piramidevormige uitkijktoren Landschotse Heide in Middelbeers. De vier houten palen lopen taps toe en komen in de top bij elkaar. In het midden van de toren vind je de ijzeren wenteltrap. Via deze trap bereik je het vierkanten en ijzeren uitkijkplatform dat is voorzien vaan een houten dak. Vanaf de top geniet je van het prachtige gevarieerde landschap van het Dommeldal: weilanden met hier en daar populieren die de perceelsgrenzen aangeven, de eeuwenoude bolle akkers en graanvelden.

’t Meulke is best een bijzondere naam. Het verwijst naar de 14de eeuwse Antselse of Autselse watermolen die hier enkele eeuwen geleden aan de Groote Waterloop heeft gestaan. Deze molen werd reeds in 1371 vermeld. De Groote Waterloop is tegenwoordig een gekanaliseerde beek die uitmondt in de nabijgelegen Dommel. De molen werd gebruikt als schorsmolen: eikenschors werd fijngemalen tussen de molenstenen om er vervolgens run van te maken. Ergens in de 16de eeuw is deze watermolen gesloopt. De exacte ligging van de molen is niet bekend, omdat die al was gesloopt voordat er nauwkeurige kadasterkaarten waren. Enkel de naam van deze uitkijktoren herindert nog aan dit stukje geschiedenis.

Wie naar de patrijs en de kwartel wil luistert maakt hier een goede kans. Ook hoor je er zwartkoppen en tjiftjaffen zingen.

Locatei: Kijktoren 't Meulke in Liempde. Adres: Meulekensweg, 5298 NL Liempde.

In 2005 werd er een plan ontvouwd tot herbouw van een watermolen op de plaats waar men de vroegere watermolen vermoedde. In april 2009 voerden veldarcheologen van de RCE (Rijksdienst voor het Cultureel Ergfgoed) ter plekke bodemonderzoek uit, doch meerdere dagen graaf- en speurwerk leidde niet tot vinden van de locatie van de molen

Losser - vogelkijkhut Oelemars

Net buiten Losser, tegen de Duitse grens, ligt het natuurgebied de Oelemars. De Oelemars is vooral geliefd bij vogelliefhebbers. Deze vogels kunnen worden gespot vanuit een vogelkijkhut, die langs de Grensweg staat en de kijktoren langs de Ravenhorsterweg.

Kijkhut Grensweg, Losser

Net buiten Losser, tegen de Duitse grens, ligt het natuurgebied de Oelemars. Het is een gebied dat door de mens is gevormd. Ooit was het een hoogveenheidegebied, dat geleidelijk is gecultiveerd voor de landbouw en later voor de grootschalige zandwinning. Vrij recent is deze plas met omliggende gronden veranderd in een permanent natuurgebied, compleet met een aangelegd plas- en drasgebied, een speciale nestwand voor oeverzwaluwen en een observatiehut.

De vogelkijkhut is eigendom van de gemeente Losser en wordt beheert door de plaatselijke vogelwerkgroep. Voor de hut zijn slikveldjes aangelegd, waar u bijvoorbeeld meeuwen en steltlopers kunt zien. Op de looproute van de toren naar de kijkhut komt u langs een vlonder (zie foto hier onder waar ook de kijktoren op staat afgebeeld), waar u zicht hebt op een oeverzwaluwenwand. Er zijn 240 nestplaatsen in de kunstmatige wand, waarvan elk jaar ongeveer 40-55% bezet is.

Vlakbij het terrein staat een grote uitkijktoren met een uitzicht tot ver in Twente en Duitsland. Midden vorige eeuw werden bij afgravingen diverse prehistorische attributen gevonden, zoals pijlpunten en restanten van mammoeten.

Uitzichttoren en kijkplatform aan De Oelemars, Losser
Aan de Ravenhorsterweg in Losser, aan de noordzijde van de plas 'De Oelemars' staat een uitzichttoren. De toren staat ter hoogte van de zandafwinningsplas De Oelemars. Het is echt de moeite waard om naar boven te klimmen om de wijde omgeving te bekijken. Iets verder op aan de Ravenhorsterweg is een groot vlonderplateau aan de Oelemars gemaakt.

De kijktoren en de vlonder die vrij uitzicht geeft over de plas

De Oelemars is ook een belangrijk vogelgebied. Aangezien de gemeente Losser weinig open water kent, groeide de Oelemars al tijdens de ontginning uit tot een gebied met veel waterpartijen. Dat bleek aantrekkelijk voor vogels. In de afgelopen jaren zijn in dit gebied een kleine tweehonderd vogelsoorten gespot.

Kijkhut Grensweg, Losser


Kijktoren Ravenhorsterweg, Losser

Vlonder plateau aan 'De Oelemars', Ravenhorsterweg, Losser

Markiezaatsmeer, kijkhut en toren

Markiezaatsmeer, ten zuiden van Bergen op Zoom

Naast het bezoekerscentrum staat een uitkijktoren met fraai uitzicht over het gehele gebied. Tevens is er op 1 km afstand een vogelkijkhut gelegen. Markiezaat is een deel van de Oosterschelde dat in 1984 van de zee is afgesloten. Het is nu een zoetwater-moerasgebied. Grote zilverreiger, bergeend en klapekster behoren tot de bezoekers van het gebied.

Ligging: ten zuiden van Bergen op Zoom
Opmerkelijk: meeste soorten broedvogels van Nederland

De kijktoren geeft zicht op de weide aan het Markiezaatsmeer

Eeuwenlang lagen er aan de voet van de Brabantse Wal schorren en slikken. Ze stonden in direct contact met de zee. De aanleg van het Schelde-Rijnkanaal in 1984 maakte hieraan een einde. Een groot gebied veranderde langzaam in een zoetwatermoeras. Het ontwikkelde zich tot een ‘wetland’ van internationale allure, het belangrijkste in Brabant.

De Brabantse Wal is een in het grijze verleden door de oer-Schelde uitgesleten steilrand, een abrupte overgang van de hoger gelegen zandgronden naar de lager gelegen zeekleipolders. ‘De Wal’ slingert zich over een lengte van 25 km van Ossendrecht tot Steenbergen en bereikt plaatselijk hoogtes van meer dan 20 meter +NAP.

Kijkhut aan het Markiezaatsmeer

Bijzondere flora en fauna
Naast de lepelaar – het paradepaardje van dit vogelrijke gebied – broeden er nog zo’n 125 vogelsoorten. Deze rijkdom is te danken aan de afwisseling in landschappen: van open water via (riet)moeras, grasland en struweel naar bos. Runderen en IJslandse paarden zorgen er met hun vraat en tred voor, dat het gebied niet helemaal dichtgroeit. Op de laagste plekken vind je nog zoutminnende planten als zeeaster en lamsoor. Langs het pad naar de vogelkijkhut wemelt het in het voorjaar van de orchideeën.

Bezoekerscentrum 'De Kraaijenberg'
De afgelopen maanden is er hard gewerkt aan de verbouwing van ons bezoekerscentrum. Het resultaat mag er wezen: een prachtig gebouw met alle ruimte voor tentoonstellingen en voldoende faciliteiten als buitenlokaal voor schoolklassen uit de omgeving. Het bezoekerscentrum is vanaf nu geopend voor publiek op zondag en woensdag van 12.00 - 16.00 uur.

Daarom naar het Markiezaatsmeer
Weids wandelgebied met uitzicht op de steilrand van de Brabantse Wal
Belangrijkste Brabantse wetland met veel broedvogels en zeldzame planten als orchideeën
Lepelaarkolonie, zichtbaar vanaf de uitkijktoren in de maanden april tot en met september
Bezoekerscentrum met wisselende tentoonstellingen en natuurbioscoop
In de zomer activiteiten voor jong en oud, ook leuk voor een familiedag of kinderfeestje

Voorzieningen
Twee gemarkeerde wandelroutes (wit 1 km en geel 3 km)
Fietsroute 'Brabantse Wal'
Vogelkijkhut en uitkijktoren
Bezoekerscentrum de Kraaijenberg
Parkeerplaats Markiezaat Fianestraat 21, Bergen op Zoom

Algemeen
Oppervlakte: 1931 hectare
Alternatieve naam: Markiezaat

Markiezaat - Kijktoren


Markiezaat - Kijkhut